honey
Moderator

Dołączył: 29 Mar 2010
Posty: 2652
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 33 razy Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Dolny Śląsk Płeć:
|
Wysłany: Śro 15:10, 02 Maj 2012 Temat postu: Psia starość z uśmiechem na pysku |
|
|
Opieka nad starzejącym się psem
Psy starzejące się wymagają od nas szczególnej uwagi. Właściwa opieka pozwoli dłużej cieszyć się towarzystwem naszego pupila.
Starzejący się pies wymaga od nas szczególnej, dodatkowej opieki. Psy starzeją się nawet do siedmiu razy szybciej niż ludzie; z tego właśnie powodu starszemu psu należy się dokładniejsza i uważniejsza opieka ze strony zarówno weterynarza, jak i właściciela, który zna jego zachowania i jest w stanie stwierdzić, że coś się dzieje nie tak. Jak więc postępować ze starzejącym się psem, aby zapewnić mu spokojne i zdrowe życie do końca jego dni? Oto kilka rad, co możemy zrobić, by jeszcze bardziej zadbać o naszego psa.
Kiedy rozpoczyna się okres starzenia?
Okres starzenia rozpoczyna się u psów w różnym czasie, najczęściej zależnym od tego, jakiej wielkości jest nasz pupil, jaka była jego przeszłość – czy chorował, miał jakiekolwiek urazy, jaka jest jego dieta i jakie obecne warunki bytowania. Wiek starzenia w przypadku psów danej rasy można określić w przybliżeniu, zakładając że jest to podobna pula genowa wszystkich psów danej rasy o udokumentowanym pochodzeniu. Zwykle psy małe i małych ras żyją do około 15 - 20 lat, czyli dłużej od psów dużych i olbrzymich, które dożywają zwykle 10 – 15 lat. Oczywiście, są to dane bardzo ogólne, bowiem wiek psa zwykle zależny jest od bardziej indywidualnych cech.
Jakie są objawy wchodzenia w okres starzenia?
Pierwszym sygnałem, który będzie dla nas ostrzeżeniem i wiadomością o tym, że pies wchodzi w okres starzenia, są zmiany w zachowaniu. Nasz pupil może z czasem stawać się wolniejszy, mniej ruchliwy, więcej spać czy reagować gwałtowanie na rzeczy, na które dotąd nie zauważaliśmy reakcji. Takie zmiany w zachowaniu wynikają między innymi z kłopotów ze stawami, mięśniami, mniejszą wydolnością układu krążenia i oddechowego, a także pogarszaniem się wzroku czy słuchu. Zwykle zmiany następują stopniowo i są normalnymi oznakami zbliżania się okresu starzenia psa. Niepokoić powinniśmy się wtedy, kiedy pies gwałtowanie, z dnia na dzień, zmienia swoje zachowanie np. staje się agresywny lub zaczyna mieć kłopoty z chodzeniem, nagła zmiana zachowania może być sygnałem choroby.
Badania kontrolne podstawą zachowania zdrowia
Jako odpowiedzialni właściciele psa, powinniśmy w okresie, kiedy zauważamy powolne starzenie się jego organizmu, rozpocząć cykl kontrolnych, regularnych wizyt u weterynarza. Pierwsza wizyta powinna opierać się na pełnej diagnostyce psa, jeśli pupil jest zdrowy, to najlepiej zrobić badania poszerzone przy okazji rutynowej kontroli czy szczepień, jednak gdy zauważymy jakieś niepokojące objawy udajmy się do weterynarza natychmiast.
Wizyta u lekarza weterynarii opierać się na szeregu różnych badań. Jeśli zauważamy zmiany w zachowaniu psa, należy powiadomić o tym weterynarza prowadzącego; jeśli nie ma znaczących zmian w zachowaniu, wystarczy zdać relację z codziennych zachowań pupila, jego sposobu odżywiania itp. Dobrze jest poprosić o pełen zestaw badań osłuchowych klatki piersiowej i serca, dotykowych żołądka, ale również badania oczu, przegląd uszu, sprawdzenie gruczołu prostaty u psa i gruczołów sutkowych u suki, a także dotykowego przeglądu kości i stawów. Niezbędne jest oczywiście również zważenie psa, aby mieć pojęcie o tym, jakie są jego wahania wagi przy następnych wizytach. Dobrze jest również poprosić, aby weterynarz pobrał psu krew w celu zrobienia morfologii i biochemii krwi, a także należy dostarczyć świeżą próbkę moczu – wszystkie te badania są o tyle istotne, że można dzięki nim wyśledzić choroby czy zmiany chorobowe w organizmie psa, a przede wszystkim sprawdzić pracę takich narządów, jak nerki, wątroba i wszelkie gruczoły dokrewne. Watro też postarać się, aby psu zrobiony został rentgen klatki piersiowej. Wszystkie te badania to podstawa do stwierdzenia, czy nasz pies, wchodząc w okres starości, nadal ma dobry stan zdrowia i czy nie wymaga leczenia, a wystarczy mu sama profilaktyka.
Jeśli po otrzymaniu wyników zostaną stwierdzone odstępstwa od normy, lekarz weterynarii zaleci nam zrobienie dodatkowych badań – dobrze jest nie szczędzić na nie pieniędzy, jako że mogą one znacznie przedłużyć, a nawet uratować życie naszego psa. W zależności od tego, które wyniki będą nieprawidłowe, mogą zostać zlecone różne badania – najczęstszymi w tym przypadku są zwykle USG jamy brzusznej, EKG serca czy rozszerzone badania krwi. W przypadku, kiedy stwierdzone zostaną dolegliwości skórne, zostanie dodatkowo pobrana zeskrobina oraz zrobiony posiew.
Profilaktyka
Po odpowiednim zdiagnozowaniu choroby oraz po zastosowaniu skutecznego leczenia, a także w przypadku, kiedy pies ma wszystkie badania w normie, można przejść do zabiegów profilaktycznych, takich jak odrobaczanie, odpchlenie (jeśli jest taka potrzeba), a także rokroczna szczepionka przeciw wściekliźnie oraz nosówce.
Niezwykle ważna jest kontrola uzębienia psa oraz stanu jego jamy ustnej – musimy pamiętać o tym, że zwykle z zębów do krwioobiegu może przychodzić duża ilość bakterii, dlatego dbanie o zęby i zdrowie jamy ustnej psa jest podstawą. Dobrze jest przy okazji codziennej toalety sprawdzać stan uzębienia psa i jeśli pojawi się coś niepokojącego, od razu udać się na wizytę do weterynarza. Dobrze jest również, jeśli lekarz weterynarii przy okazji wizyty zajrzy psu do pyska. Oznaki tego, że coś dzieje się nie tak w tym obszarze, to przede wszystkim przykry zapach z pyska i niechęć psa do jedzenia, a nieraz obfite ślinienie się.
Wraz z wiekiem psa, musimy być również nastawieni na to, że będzie on coraz mniej aktywny – dlatego właśnie dobrze jest ograniczyć spacery na tyle, aby pies nie męczył się i nie obciążał stawów i układu krążenia oraz oddechowego, ale jednocześnie, aby pies zażywał odpowiednią dawkę ruchu. W momencie, kiedy pies zaczyna mieć problemy ze stawami czy kośćmi, niezbędna jest ingerencja lekarza weterynarii, który zaleci odpowiednie leki oraz terapię mającą wpływać na obniżenie bólu. Jako właściciele, możemy dodatkowo masować mięśnie psa, a także zapewnić mu miękką poduszkę, dzięki której nie będą tworzyły się odleżyny. Jeśli pies potrzebuje dodatkowego dogrzania, szczególnie w zimie, która zazwyczaj najgorzej wpływa na stawy, można zapewnić mu poduszkę grzejącą. Lepiej jednak zrezygnować z poduszek elektrycznych na rzecz poduszek wypełnianych termoforami, jako że psom o kłopotach ze stawami i mięśniami zdarza się popuszczać bezwiednie mocz.
Jeśli chodzi o spacery, dobrze jest zapewnić psu odpowiednio długą linkę, która umożliwi mu odchodzenia od właściciela, ale jednoczesną jego kontrolę; często zdarza się bowiem, że gdy starszy pies zostaje spuszczony ze smyczy, zawodzi go wzrok czy słuch i trudno jest mu wrócić z powrotem do miejsca, gdzie stoi właściciel.
Dobrze jest też pamiętać o tym, że pies w starszym wieku potrzebuje odpowiedniej diety – z uwagi na zmniejszoną ilość ruchu i możliwe infekcje czy choroby wieku starczego, trzeba mu odpowiedniego żywienia. Najlepiej jest poprosić o radę w sprawie doboru jedzenia lekarza weterynarii; z powodzeniem można karmić psa gotową karmą dostosowaną do jego wieku. Dodatkowo, można również dawać psu lekkostrawne dodatki, takie jak na przykład mięso z kurczaka czy warzywa.
Jak widać, opieka nad starszym psem powinna być rozważna i dosyć konkretna – odpowiednie poznanie zmieniających się potrzeb psa oraz regularne (co pół roku) wizyty u weterynarza pozwolą nie tylko dotrwać naszemu psu do późnych lat starości, ale również w porę wychwycić i zacząć leczyć choroby i schorzenia charakterystyczne dla tego okresu jego życia.
Autor: Redakcja, portal zwierzakowo.pl
Post został pochwalony 1 raz
|
|